 | ,,Het lijkt wel of ik niet geboren ben, maar er ineens was", schrijft Arthur Hobhouse (65) in zijn memoires. Hij kan zich nog herinneren hoe hij als zesjarige wees in Liverpool op de boot naar Australië werd gezet, maar van de tijd ervoor weet hij niets meer. Er zweeft alleen nog een vaag beeld van zijn oudere zus Kitty door zijn hoofd.
In de eerste twintig jaar na de Tweede Wereldoorlog werden naar schatting zeven- tot elfduizend Britse weeskinderen naar Australië gestuurd. Emigratie moest hen behoeden voor overvolle kindertehuizen of de straat. Maar in zijn nawoord onthult Morpurgo dat het leven van veel kinderen minder rooskleurig verliep dan gepland. Ze kwamen down under vaak alsnog in erbarmelijke omstandigheden terecht en kregen op latere leeftijd te maken met hevige identiteitscrises.
Over zo'n kind gaat de indrukwekkende roman 'Alleen op zee', waarvan de titel is ontleend aan de achttiende-eeuwse ballade 'The Rime Of The Ancient Mariner' van S.T. Coleridge, een gedicht waar Arthur gedurende zijn leven herkenning en kracht uit put.
Arthur belandt in een kindertehuis dat wordt gerund door een godsdienstwaanzinnige tiran. Die beult de kinderen af tot ze erbij neervallen. Samen met zijn vriend Marty vlucht Arthur de rimboe in. Een Aboriginalstam brengt hen naar tante Megs, die verweesde dieren opvangt. Zij voedt de jongens op als haar eigen zonen, tot ze als botenbouwers in een scheepswerf kunnen gaan werken. Om een lang (maar schitterend!) levensverhaal kort te maken: Arthur trouwt en krijgt een dochter, Allie, die zijn liefde voor zee en boten erft.
Samen willen ze naar Engeland zeilen om zus Kitty te zoeken, maar dan krijgt Arthur kanker. Allie besluit de spannende tocht alleen te ondernemen en via e-mails doet ze verslag aan het thuisfront. Die berichten vormen het tweede deel van het boek, waarin Morpurgo erg knap een andere, maar net zo levensechte toon treft, moderner, minder beschouwend dan Arthurs melancholieke terugblik.
Morpurgo bewijst zich opnieuw als een grandioos verteller. Laten we hopen dat het saaie omslag en de ietwat rommelige vertaling niemand afschrikt. Dit is een verhaal dat je niet gauw meer loslaat.
Lees ook de recensies over andere boeken van Michael Morpurgo: - 'De verboden vraag'
- 'Het verbluffende verhaal van Adolphus Tips'
- 'Kind van de wildernis'
|