 | Sinds ik vorig jaar 'De oorlog van Sophie' las, het tweede boek van An van 't Oosten, ben ik een voorzichtige fan van deze schrijfster. Fragmentarisch, soms poëtisch, maar vaak ook rauw en kaal beschrijft ze daarin hoe eenvijfjarig meisje de Tweede Wereldoorlog beleeft. Ik keek dus uit naar haar nieuwe boek.
'Dans in de branding' is een avontuurlijke, sfeervolle vertelling waaruit veel liefde voor de natuur spreekt. Zeewater bruist over de pagina's en fijne zandwinden vliegen de lezer om de oren. Het verhaal speelt zich af op Texel;daar is Joris in een puberale oprisping in zijn eentje naartoe gereisd om vakantie te vieren. Zijn vader denkt dat hij in een vakantiekamp op de Veluwe zit, maar daar heeft Joris zich afgemeld, zonder zijn vader in te lichten.
Wat zoekt Joris op Texel? Vrijheid en ruimte. Die vindt hij niet tussen anderen, laat staan bij zijn vader. De man is getekend door het verlies van zijn vrouw en kan zich alleen nog sarcastisch uitdrukken.
Op Texel ontmoet Joris een paar eilanders, onder wie Gekke Tonia. Vooral deze zonderlinge vrouw boeit hem. Hij voelt zich op een merkwaardige manier met haar verbonden en besluit Tonia's verleden uit te zoeken. Wat doet de vrouw op het Russenkerkhof en waarom danst zij 's ochtends in de branding?
Als geheel stelt 'Dans in de branding' teleur: het boek is niet af. Van 't Oosten maakt het zich te makkelijk, zowelin haar taalgebruik als in het uitzetten en afronden van verhaallijnen. Het lukt haar bijvoorbeeld niet om aannemelijk te maken dat een schuchtere zwerfster als Tonia plotseling haar levensverhaal aan een wildvreemde jongen vertelt. Ook is de ontknoping wel erg vergezocht. Door de broeierige, zomerse sfeer is 'Dans in de branding' best een aardigvakantieboek. Het had een goed boek kunnen worden. |