 |
Aby Hartog: Dansen met de ezel en de beer. Vanaf 5 jaar.
Wat een onbenullig duo, die ezel en beer! De twee dieren staren vanaf het omslag verdwaasd de wereld in, ezel met de ogen iets te dicht bij elkaar en beer met een haast onnozele blik. Maar wat blijkt als je de verhalen leest? Die sulligheid is hun grootste troef; elk voorleesverhaal zorgen de twee voor komische situaties, die mij een grinnikmiddag hebben bezorgd. Ik schrijf bewust 'mij', omdat Aby Hartog het soort humor heeft waar je of wél of níet van houdt. Voorbeeld: beer en ezel zien een flamingo op één been staan. Ezel constateert: 'Kijk, een lolly'. Beer meent dat het een slapende flamingo is. Ze besluiten het te testen en nemen allebei een likje van de flamingo. Ze proeft naar roze limonade! Het meningsverschil is opgelost, want als de flamingo wakker wordt en stellig beweerd toch echt een flamingo te zijn, kan ze beer en ezel niet meer overtuigen. Ze is een lolly en daarmee uit. Het lijkt er af en toe op dat Aby Hartog zich iets teveel blindstaart op de grap die hij wil uitleggen en daardoor stilistisch niet erg zorgvuldig is. Vooral de dialogen zijn soms stijfjes en weinig gevarieerd opgeschreven. Buiten dat is 'Dansen met de ezel en de beer' een erg grappig voorleesboek.
Bibi Dumon Tak: Bezem. Vanaf 8 jaar.
Na drie succesvolle non-fictie kinderboeken, is daar plotseling 'Bezem', een verzónnen verhaal van Bibi Dumon Tak. Bezem doet zijn naam geen eer aan: hij is een harige, kwijlende, rommelige schooier van een hond. Maar natuurlijk erg aandoenlijk. Zijn nieuwe baas valt onmiddellijk voor hem als hij Bezem in het asiel tegenkomt. Maar als de hond eenmaal bij hem thuis is, heeft hij er nog heel wat mee te stellen. Bezem schudt zijn haren uit in het bed van de baas en knauwt op rondslingerende onderbroeken. Dumon Tak schrijft de rotgeintjes van Bezem, die bij kinderen voor veel hilariteit zullen zorgen, plastisch en in heldere zinnen op. Ze blijft in 'Bezem' bij gewone, dagelijkse hondenavonturen. Dat maakt haar boek geloofwaardig en herkenbaar.
Lees ook de recensies over andere boeken van Bibi Dumon Tak:
Tonke Dragt: De blauwe maansteen. Vanaf 10 jaar.
'De blauwe maansteen' is nog steeds niet het nieuwe boek waar fans van Tonke Dragt al zo lang op wachten. Maar het is wel een verrassing dat dit oude verhaal nu alsnog in de winkel ligt. Dragt schreef 'De blauwe maansteen' eind jaren zeventig, in drie delen, voor een serie schoolboekjes. Het zijn onmiskenbare Dragt-verhalen. Vanaf de eerste bladzijde voel je een dreiging en verschijnen er duistere figuren uit het niets. Hoofdpersoon Joost moet een reis maken om de blauwe maansteen te bemachtigen en een prins te helpen ontsnappen aan de koning van de onderwereld. Daarbij krijgt hij hulp van goede mensen met magische krachten. Belangrijker dan dat hele sprookje is dat Joost zijn angsten en onzekerheid moet overwinnen. Hij wordt gepest op school en moet voortdurend de wereld en zichzelf zijn moed bewijzen. Mooi, hoe Tonke Dragt hem zijn problemen op school doet overwinnen: ze stuurt de grootste pestkop met Joost mee op reis. Dragts onuitputtelijke fantasie is haar grote kracht, meestal tenminste, maar in 'De blauwe maansteen' neemt die fantasie soms een loopje met haar en wordt het verhaal minder geloofwaardig. Een kniesoor die erop let, want het blijft al met al een betoverend boek. 'De blauwe maansteen' kan de echte Dragt-fans dus warm worden aanbevolen.
|