 |
Het lijkt wel of er steeds minder prentenboeken met een lang voorleesverhaal verschijnen. De trend is: hooguit twee of drie zinnen per dubbele bladzijde. Misschien wel omdat uitgevers denken dat moderne kinderen, gewend aan snel gemonteerde tekenfilms en computerspellen, geen geduld meer hebben. Toch jammer, want ik geloof dat er nog genoeg kinderen zijn die het heerlijk vinden in een langer verhaal te verdwijnen en niet alleen de illustraties te bewonderen, maar zich ook te laven aan de taal.
De prentenboeken van Koos Meinderts zijn wat dat betreft een welkome afwisseling. In 'De vuurtoren' en 'Ballade van de Dood' (Zilveren Griffel) neemt hij de tijd sprookjesachtige verhalen te vertellen, in klassiek klinkende, licht poëtische taal. En ook 'De man in de wolken', zijn nieuwste boek, is een melancholieke vertelling om de tijd voor te nemen.
Op een bergtop tussen de wolken woont een man, die elke ochtend voor zijn 'prachtschilderij' gaat zitten. Het is een landschap 'zo mooi, zo schitterend leeg, zo moest het geweest zijn toen de wereld begon'. Slim dat illustrator Fienieg deze schoonheid aan de fantasie van de lezer overlaat.
Ook de dorpelingen uit het dal komen vaak langs om het doek te bekijken en vergeten dan even 'hoe treurig en lelijk het leven soms is'. Tot een vreemdeling de man vertelt dat hij een fortuin aan de muur heeft hangen. De man verandert in een oplettende bewaker, droomt van dieven, zet sloten op zijn deur en laat geen bezoek meer binnen. Hoe kan hij ooit nog genieten van zijn schilderij?
De moraal is niet zo eenduidig als het lijkt. Je kunt het lezen als een parabel over het verwoestende effect van commercie op kunst, maar ook - en die lezing heeft mijn voorkeur - als een verhaal over geluk.
De illustraties hebben een aangenaam afwisselend ritme. Fienieg verlegt per dubbele pagina het zwaartepunt in de tekeningen en laat ook leegte toe. Het kleurgebruik, levendige aardetinten, is bovendien opvallend mooi in balans. Vooral het landschap is met pit neergezet in een heel eigen, 'hoekige' lijnvoering. Een enkele close-up blijft wat braaf. Het berglandschap met huisje, dat in variaties terugkeert, geeft het boek geweldig veel sfeer. Let ook op de guitige geitjes en de kat: onmisbare figuranten!
Lees ook de recensies over andere boeken van Koos Meinderts en Annette Fienieg:
|