Een nacht op het strand - Elena Ferrante

'De wrede badmeester'
Door Bas Maliepaard

Trouw Boeken, 17 juni 2017

Vorige 

Nu de Napolitaanse romancyclus van Elena Ferrante niet meer weg te slaan is uit de bestsellerlijst, komt ook het kinderboek dat ze tien jaar geleden schreef hier uit. Het is een mooi geïllustreerd, naargeestig prentenboek, geïnspireerd op Ferrantes roman ‘De verborgen dochter’.

‘Een nacht op het strand’ beschrijft het nachtmerrieachtige avontuur van pop Celina nadat haar ‘moeder’ Mati (5) zo is afgeleid door haar nieuwe poes dat ze haar poppenkind op het strand laat liggen. Als gegeven zijn de belevenissen van een verloren pop weinig origineel, maar Ferrante’s uitwerking is opvallend grimmig en gelaagd: het gaat over heftige thema’s als jaloezie (‘Ik mag die poes Minù niet, sterker nog, ik haat haar’) en (verlatings-)angst.

In de schemering verschijnt de Wrede Badmeester van Zonsondergang, een griezelige figuur, met een snor ‘als twee hagedissenstaar- ten’, die vieze liedjes zingt: “Open het mondje / Poep uit het kontje / Piesje drinken / Gaat wel stinken.”

Hij probeert Celina’s woorden uit haar te trekken om ze te verkopen op de poppenmarkt en haar daarmee natuurlijk te ontdoen van de ziel die ze van haar ‘moeder’ kreeg. Dat doet hij met een vishaak aan een ‘walgelijke draad speeksel’, die hij in haar mond laat zakken.

Een intimiderend, seksueel suggestief en wel erg volwassen beeld: enge man probeert (poppen)meisje monddood te maken en dringt met zijn spuug haar mond binnen. Vlak daarvoor zong hij nog de huiveringwekkende regels: “Geen gevraag / hinderlaag / alles moet zwijgen / om rust te krijgen.”

De ‘sprookjesachtige verpakking’ die deze gebeurtenis voor kinderen zou kunnen verzachten is minimaal: Celina is weliswaar een pop en geen écht meisje, de belager is ‘gewoon’ een man en geen wolf, zoals bijvoorbeeld in Roodkapje.

Meer ellende volgt: Celina verbrandt en verdrinkt bijna in de woelige golven. Maar de woordenhengel van de Badmeester reikt tot de zeebodem. Celina weet zich in haar allerlaatste woord (symbolisch: ‘mama’) vast te bijten en wordt weer op het strand geslingerd, waar haar redder, de gehate poes, op haar wacht.

Ferrante gunt jonge lezers een positieve afloop, maar die maakt het avontuur zelf niet minder angstaanjagend.

Elena Ferrante: Een nacht op het strand (La spiaggia di notte). Vert. Marieke van Laake. Ill. Mara Cerri. Wereldbibliotheek, 40 blz. € 14,99. Vanaf 10 jaar.

 

© Bas Maliepaard 2023 | Disclaimer | Ontwerp - pmsmt