.jpg) |
‘Mama vond je uitzonderlijk’, zegt de vader van Violetta (9). Maar als zij vraagt waarom, wil hij er niet verder op ingaan. Papa praat niet graag over zijn gestorven vrouw. Violetta besluit er, met hulp van haar buurjongen J.T., zelf achter te komen waarin ze uitzonderlijk is.
Dieren redden? Oude mensen opbeuren? Pannekoeken bakken? Alles wat Violetta probeert, loopt in de soep. Ondertussen moet ze J.T. bijstaan, wiens ouders ook al geen antwoord geven op zijn vragen. Of ze wel zijn echte ouders zijn, bijvoorbeeld.
Voor veel schrijvers is maat houden een probleem; boeken zijn vaker te dik dan te dun. Maar dit sprankelende verhaal was met meer ruimte beter tot zijn recht gekomen. Dan had het zelfs niet misstaan naast dat heerlijke boek vol dorpse avonturen van Maria Parr: ‘De wonderlijke lotgevallen van Olle en Lena’, dat (toevallig?) ook is geïllustreerd door Heleen Brulot.
Het ‘vergeten straatje’ waar Violetta en J.T. wonen, is zo’n fijn, gemoedelijk decor voor grappig kattenkwaad en veilig peinzen over het leven. Er woont (natuurlijk) een norse buurvrouw, Roberta, die ‘lijkt op de cactussen voor haar raam’ en een dik schaap achter haar huis heeft staan. Als Violetta dat beest wil ‘redden’, ontdekt ze dat Roberta middenin mei een kerstboom met pakjes eronder in de kamer heeft staan. Later horen we waarom: Roberta koopt ze zelf, laat ze net zo lang liggen tot ze niet meer weet wat erin zit en maakt ze dan open. Om zichzelf te verrassen. Want dat doet niemand anders, denk je er achteraan.
Er zitten veel van dat soort leuke vondsten met een laagje eronder in ‘Violetta Vonk’, maar Griffel-winnares Vandermeeren serveert ze te snel uit en laat zo kansen liggen om het verhaal uit te diepen. Van veel personages wil je eigenlijk meer weten. Wat overblijft is een (te) vlot en humorvol kinderboek, dat leest als een opzetje voor een werkelijk beklijvende, warme kinderroman over twee kinderen en hun zoektocht naar bevestiging van wie ze zijn.
Vandermeeren schrijft altijd helder en beeldend, maar de volgende merkwaardige vergelijking kan echt niet: ‘De volle maan lijkt op het hoofd van een kale Chinees. Ik verbeeld me dat hij me volgt met zijn spleetogen. Ik ril.’
Hilde Vandermeeren: Het uitzonderlijke leven van Violetta Vonk. Ill. Heleen Brulot. Davidsfonds/Infodok, Leuven. 86 blz. € 14,50. Vanaf 8 jaar.
Lees ook de recensies over andere boeken van Hilde Vandermeeren:
|