 |
Dit voorjaar presenteerde uitgeverij Pimento de eerste prospectus van haar nieuwe kinderboekenfonds. Tussen een handvol veilige, bekende namen uit Nederland, zoals Harmen van Straaten en Gitte Spee, springt één boek er uit: het vertaalde debuut 'Hoe ik nu leef' van Meg Rosoff. Pimento maakt er veel ophef van, maar dat is dit droogkomische verhaal dan ook waard. Vooral vanwege Rosoffs stijl.
In het eerste deel van het boek gebruikt ze nauwelijks interpunctie en vlecht ze zinnen van soms wel zeven of acht regels lang. Het is even wennen, maar na twee hoofdstukken heeft het effect: je valt onherroepelijk voor hoofdpersoon Daisy, die het hele boek door zo ontwapenend tegen je aan zit te kletsen.
Wat Daisy vertelt is niet mis. Van haar stiefmoeder moet ze weg uit New York om op het Engelse platteland te gaan wonen, bij een tante en haar kinderen. Ze wordt meteen hevig verliefd op haar neef Edmond, en hij op haar.
Als tante voor een congres naar Oslo vertrekt, breekt er oorlog uit in Engeland. Daisy en Edmond worden gescheiden en ondergebracht bij gezinnen elders in het land. Samen met haar nichtje Piper is Daisy vastbesloten Edmond en de anderen terug te vinden.
Daisy blijft het hele boek door geestig en vol zelfspot verslag doen, ook als ze heftige oorlogstaferelen beschrijft. Haar bijdehante opmerkingen krijgen dan iets wrangs en aandoenlijks: dat is haar manier om zichzelf staande te houden.
Het tweede, kortere deel van het boek speelt jaren later. Daisy schrijft dan als jongvolwassen vrouw haar gedachten op, en dat doet ze een stuk gestructureerder. Het verhaal verliest daardoor die oprechte sfeer van het eerste deel en dreigt sentimenteel te worden. Dat is jammer, want 'Hoe ik nu leef' moet het hebben van de verteltrant.
Meg Rosoff: Hoe ik nu leef. Vert. Jenny de Jonge. Pimento, Amsterdam. ISBN 9049920004; 200 blz. € 14,99. Vanaf 14 jaar.
Lees ook de recensies over andere boeken van Meg Rosoff:
|