 |
Zoals zoveel pubers wil Isa (15) popster worden. En dus doet ze als 'Alysha' auditie voor het tv-programma Winners & Losers. Ze wordt wegens 'gebrek aan authenticiteit' door de jury naar huis gestuurd. Overspoeld door schaamte slikt ze zes slaappillen, raakt in coma en 'ontwaakt' in 'het Binnenland'; haar eigen psyche heeft de vorm aangenomen van een exotisch eiland in de Zee van Tijd.
Vier jaar na zijn bekroonde debuut 'Gewist' is Marco Kunst terug met een opmerkelijk boek. Je kunt 'Isa's droom' lezen als een vernuftig fantasyverhaal en als een overrompelend avontuur. Maar het is toch vooral een slimme psychologische roman over hoe angsten, (opgelegde) dromen en ambities je kunnen vervreemden van jezelf, over het gevecht dat je moet leveren om je echte 'ik' te hervinden.
Dat de auteur dat gevecht letterlijk neemt, werkt verhelderend. Het Binnenland van Isa is bezet door de Obsessie Alysha en haar leger van Mantra's. Die hebben een grote dam gebouwd middenin rivier de Levensstroom, om met het water de woestijn van Obsessivië te bevloeien. Alleen dan kan dat gebied vruchtbaar worden.
Het gevolg is, dat de rest van het Binnenland verdroogt. Samen met haar overleden broer Seb, die als zogenaamde Nagedachtenis in het Binnenland leeft, en met de zevenjarige Ies, een Zelfbeeld van vroeger, bindt Isa aarzelend de strijd aan met Alysha.
De roman wemelt van de verwijzingen naar mythologie, filosofie en psychologie; vaak vindingrijk en subtiel, soms ook te expliciet, overdadig en daardoor nogal vermoeiend. Isa's tocht door de Binnenwereld start bij de boom Ikdrasil, een verbastering van de wereldboom Yggdrasil uit de Noordse mythologie. Later in het verhaal komt ze terecht in het Cogitorium (Descartes), een eilandje middenin het Innerlijk Oog (Freud) dat sterk doet denken aan het Bijbelse paradijs. Wel een uitdagende puzzel voor gymnasiumklanten.
En de personages weten keer op keer te verrassen. Zo klaagt Vrouwe Justitia dat ze de Gouden Gids niet is en pretendeert schipper Sentirius - 'van de hoogste alluregraad' - dat hij een begaafd poëet is, maar kan hij zijn eenvoudige achtergrond niet verbergen. Zulke onverwachte humor zorgt ervoor dat het boek niet topzwaar wordt.
Lees ook de recensies over andere boeken van Marco Kunst:
|