 |
‘Een ruk aan zijn enkel. Een droge knak alsof er diep in zijn been iets breekt. Felle, scheurende pijn. En dan begint alles te bewegen. Het gras. Het maïsveld. Het hek. De aarde draait. Pijn. Misselijkmakende pijn. ‘Monty!’ schreeuwt hij. ‘Ho, Monty! Ho!’’
Maar de op hol geslagen pony stopt niet en Victor (11) wordt, met zijn been verstrikt in het halstertouw, kilometers mee gesleurd. Als het dier eindelijk kalmeert en er hulp komt, is er van Victors onderbeen weinig meer over. Het moet worden afgezet.
Een afgrijselijk ongeluk, indringend beschreven in hamerende zinnen, die de snelheid waarmee alles gebeurt voelbaar maken. Maar de scène is nog indrukwekkender als je weet dat Victor zwemkampioen is en echt bestaat. Dit is het verhaal van de Friese Olivier van de Voort, die twee jaar geleden zijn been verloor, maar zich daarna terugvocht naar de top van de zwemjunioren.
Zo’n verhaal had op papier sentimenteel en ongeloofwaardig kunnen worden, maar Corien Oranje gaat er buitengewoon integer mee om. Ze blijft dichtbij Victor, dikt de gebeurtenissen nergens merkbaar aan en zorgt voor adempauzes met aangenaam lichte scènes. Als Victor vertelt dat hij zes keer is geopereerd, zegt zijn kamergenoot Mehmet bewonderend: 'Wooow. Zes keer. Vet man. Ik maar één keer.' En in het revalidatiecentrum lijken Victor en Michel tegen elkaar op te bieden met de beterschapskaarten: 'Hoeveel heb jij?’ ‘Zeshonderdeenenzeventig.’ ‘Ik driehonderdvijftien.’ Ze beginnen in hun kamer een kaartenmuseum.
Oranje beschrijft alle fases in het herstelproces en de emoties die daarbij horen. De boosheid, het verdriet, de teleurstelling, maar ook de opwinding als Victor voor het eerst weer mag zwemmen en ‘het water hem omhelst als een goede vriend’. En de vervreemding als Victor zichzelf in een interview op de lokale televisie ziet: 'Zo mager. Zo bleek. Zo ernstig. Er kan geen lachje af.' Weer die korte zinnen, die goed werken op de heftige momenten.
Perfect is het boek zeker niet. Het verhaal loopt soepel, maar Oranje’s stijl kan scherper en bondiger – vooral huis-tuin-en-keukengesprekjes krijgen te veel ruimte – en aan het eind gaat de vaart uit het verhaal. Maar tegen die tijd ben je met heel je hart van die ongelofelijke doorzetter Victor gaan houden, en zet je graag door voor hém.
Oranje schreef al tientallen boeken die, dankzij de signatuur van haar uitgever, vooral hun weg vinden in christelijke kringen. ‘Kampioen’ verdient een breder publiek.
Corien Oranje: Kampioen. Columbus, Heerenveen. ISBN 9789085431718; 192 blz. € 9,95. Vanaf 10 jaar.
|