 |
Koos Meinderts debuteerde precies 25 jaar geleden met het kinderboek 'Mooi meegenomen' (Ploegsma). Zijn huidige uitgever Lemniscaat viert dat jubileum onder andere met de uitgave van 'Keizer', een omnibus van drie prachtige boeken over een dromerige jongen. Deze week ligt bovendien 'Lucas in de sneeuw' in de winkel, dat nu al kan worden bijgeschreven op het lijstje met beste kinderboeken van 2008.
Het draagt onmiskenbaar het stempel van Meinderts: licht melancholiek van toon, in een mengeling van poëtisch en lichtvoetig taalgebruik. De auteur hecht meer aan de emotionele impact van een gebeurtenis dan aan de gebeurtenis zelf.
Hoewel 'Lucas' ook inhoudelijk overeenkomsten vertoont met eerder werk (vooral de boeken over Keizer), is het verhaal opvallend veel rauwer dan we van Meinderts gewend zijn. Lucas gedraagt zich 'bonkig', bijna alsof hij al tegen de puberteit aanschuurt: hij rookt uit boosheid sigaretten van zijn vader op, fantaseert over de sensuele lippen van de buurvrouw en nadat een vriend hem heeft teleurgesteld ramt hij hem op de bek.
Op de laatste dag van het jaar wordt Lucas vroeg wakker. Het heeft gesneeuwd ('de engelen zijn in de rui', zegt opa) en hij besluit een eind te gaan lopen. Tijdens die wandeling denkt hij terug aan het heftige jaar dat achter hem ligt. Aan Isabel, het meisje dat plotseling in het dorp opdook en zijn bijna-vriendinnetje werd. Aan de ruzie tussen zijn ouders, die hij stiekem afluisterde. Papa was boos omdat mama in verwachting was van Lucas' jongste zusje.
Hij denkt ook aan Miss Blanche, de buurvrouw met wie papa kuste. En aan hoe het allemaal afliep: vader die ernstig ziek werd, met zijn bed naar de woonkamer verhuisde en ten slotte stierf.
Genoeg ellende om drie probleemboeken over vol te schrijven, maar Meinderts balt alles subtiel samen tot een leesbaar en indrukwekkend boekje van negentig bladzijden. Een verhaal dat niet té sentimenteel of té dramatisch uitpakt doordat Meinderts een reflecterend wandelhoofdstuk steeds afwisselt met een hoofdstuk dat in het verleden speelt en de narigheid onomwonden beschrijft.
'Lucas in de sneeuw' is ook nog eens voortreffelijk vormgegeven. De verstilde prenten in sjabloondruk van Annette Fienieg ademen de helderheid van een koude wintermorgen. Een beeldschone manier van illustreren, die voor zover ik weet niet eerder in een kinderboek werd toegepast.
Lees ook de recensies over andere boeken van Koos Meinderts en Annette Fienieg:
|