 |
Vorige zomer maakte Mirjam Oldenhave een verpletterende indruk met haar adolescentenroman 'Voor jou 10 anderen'. Tot die tijd schreef ze (serie)boeken voor jongere kinderen, die in de media nauwelijks werden opgemerkt. Maar iemand die zo'n knappe roman op papier krijgt, zal daarnaast toch geen prutboekjes schrijven? Gelukkig niet, blijkt na lezing van de inmiddels vierdelige serie over 'Mees Kees'. Ook in dit genre blinkt Oldenhave uit.
De reeks gaat over Tobias en zijn invalmeester, de pabostudent Kees (25). Die moet nog leren hoe je meester moet zijn en groep 5/6 helpt hem daar graag bij. Of liever gezegd: de kinderen moedigen zijn onverantwoorde lesmethodes enthousiast aan.
Mees Kees kan het kind in zichzelf moeilijk onderdrukken en dat maakt hem meteen minder braaf dan Meester Jaap, uit de boeken van Jacques Vriens. Elke ochtend begint Kees met het voedselproject: alvast de pauzeboterhammen opeten, omdat zijn omeletje anders koud wordt.
Hij draait met biologie liever een dvd van 'Spiderman' dan een lesje over spinnen en bijles geschiedenis bestaat uit een Asterix lezen. Opgaven verdelen de kinderen of schrijven ze over van de slimste jongen van de klas, zodat de directrice denkt dat ze zich aan het officiële lesprogramma houden.
Het probleemgerichte onderwijs neemt Oldenhave subtiel op de hak. Of je nou dyslectisch bent, hoogbegaafd of veel te druk: bij mees Kees leer je dat wel af. ,,'Sammy is dyslectisch, en daar merk je bijna niks meer van. Toch Sam?' Sammy knikte. 'Alleen nog met lezen.'"
Oldenhave vertelt met zoveel humor dat hardop lachen onvermijdelijk is. Toch zit er meer in 'Mees Kees' dan alleen grappen. De innemende verteller Tobias, bij zijn echte juf nog een lastpak vanwege zijn problemen thuis, bouwt een speciale band met Kees op: "Onze juf deed altijd even haar ogen dicht als ze mij zag, héél even, maar toch. De ogen van mees Kees gaan juist altijd wijd open als hij mij ziet." 
Dat soort mooie observaties tillen de boeken uit boven de doorgaans oppervlakkige serieschrijverij.
Na 'Een pittig klasje' zijn deel twee en drie iets te veel 'meer van hetzelfde', maar 'Op kamp' is weer fris en origineel. Het speelt zich niet af in school, maar op een camping bij zee. Die setting levert nieuwe, hilarische situaties op.
Lees ook de recensies over andere boeken van Mirjam Oldenhave:
|