 |
Sinds haar vader ervandoor is met de tandartsassistente, voelt Raymie zich verlaten. In het hoogst originele coming-of-ageboek 'Neem mijn hand' besluit ze mee te doen aan een mini-missverkiezing. Ze hoopt dat haar vader haar als winnares in de krant ziet, spijt krijgt en contact opneemt. Maar dit naïeve doel raakt al snel op de achtergrond in deze zoektocht naar troost.
Het is een wonderlijke queeste, met veel verwijzingen naar sprookjes, waarin Raymie mensen tegenkomt die net zo hunkeren naar geborgenheid. Zo ontmoet ze op twirl-les twee meisjes die ook worstelen met eenzaamheid door mishandeling en verwaarlozing. Rouwdouwer Billie heeft groezelige handen, ruikt naar motorolie en suikerspin en vindt angst zonde van je tijd. De teerhartige Louise heeft 'sponzige' pieplongen, valt snel flauw, groeit op bij haar criminele oma en houdt zich staande met haar fantasie.
En als ze bij wijze van goede daad voor de missverkiezing in een bejaardenhuis gaat voorlezen uit een boek over Florence Nightingale (die later in het verhaal iets te nadrukkelijk betekenis krijgt), treft ze daar een vrouw, die almaar angstaanjagend 'Neem mijn hand!' roept.
Gaandeweg leert Raymie ontluisterende levenslessen: "De gedachte kwam bij haar op dat geen mens eigenlijk wist waarom andere mensen verdrietig waren, en dat leek haar afschuwelijk." DiCamillo grossiert in dat soort schurende inzichten, die diepte geven aan het absurde avontuur, vol spitsvondige dialogen.
Ook ontroerend is de manier waarop Raymie zich bewust is van de toestand van haar ziel en zo de impact van alle gebeurtenissen om haar heen ervaart: "Raymie voelde vanbinnen iets uitzetten. Het voelde als een enorme tent die bol ging staan. Dit, wist Raymie, was haar ziel."
Hoewel Raymie zich voor het eerst in haar leven realiseert dat ze er in de kern alleen voor staat, ervaart ze ook de troostende werking van vriendschap: "Louise hield zich vast aan haar arm en Raymie hield zich vast aan... aan wat? Ze wist het niet. Misschien hield ze zich wel vast aan het feit dat Louise zich aan haar vasthield."
Dat is de voornaamste boodschap van DiCamillo: vriendschap biedt houvast als niet alles goedkomt, zoals in Raymie's verhaal. Een intelligent boek, waarin alle (vreemde) details op hun plek vallen.
Kate DiCamillo: Neem mijn hand (Raymie Nightingale) Vert. Harry Pallemans. Lannoo; 252 blz. € 16,99. Vanaf 12 jaar.
Lees ook de recensies over andere boeken van Kate DiCamillo:
|