 |
,,Af en toe is het een klereklus om kind te zijn", verzucht 'kleine donder' Tonje (9) halverwege en je kunt haar geen ongelijk geven. Grote mensen zitten ingewikkeld in elkaar en maken overal een probleem van. Al trekt Tonje zich daar meestal niks van aan. Ze gaat haar eigen gang en zegt waar het op staat: volkomen oprecht, een tikje brutaal en daardoor hartveroverend.
Die eigenschappen maken van Tonje een personage dat meteen doet denken aan de onafhankelijke figuren van Astrid Lindgren. Het prachtig beschreven, landelijke decor draagt daartoe ook bij. De Noorse Maria Parr (1981) werd trouwens al na verschijning van haar debuut, 'De wonderbaarlijke lotgevallen van Olle en Lena', met de grote Zweedse schrijfster vergeleken. In mijn ogen was dat boek de vergelijking nog niet waard, ook al won het een Zilveren Griffel. Maar bij dit boek ligt dat anders; het bevat simpelweg een gouden combinatie van opstandige humor, spanning, markante personages met pit, ontroerende diepgang, sprankelende taal en die warme, ietwat nostalgische Lindgren-sfeer.
Parr neemt de tijd om de lezer het dunbevolkte Glimmerdal waar Tonje woont te laten verkennen. Het is zo'n dal waar 's winters een dik pak sneeuw ligt, 'de bergen zuchten' en het naar sparren ruikt. Er is ��n stiltecamping, die verboden is voor kinderen. De eigenaar haat de luidruchtige Tonje, ook al is ze het enige kind in het dal. Gelukkig heeft ze ook een vriend: de oude Gunnvald, op wie ze zo gek is 'dat haar hart ervan knettert'. Hij bouwt slee�n voor haar, maakt hertenstoofpot en speelt viool.
Maar als hij op een dag een brief krijgt, verandert alles. Gunnvald blijkt een geheim te hebben dat iedereen kent behalve Tonje: hij heeft zijn dochter al dertig jaar niet gezien of gesproken. Tonje vindt het onvoorstelbaar dat haar lieve vriend nooit contact heeft met zijn eigen kind �n haar bestaan voor haar heeft verzwegen. Dat besef vervreemdt haar van Gunnvald en maakt van hem nu eens niet de eendimensionaal goeiige, oude kindervriend die we al in zoveel kinderboeken tegenkomen.
Als Gunnvald in het ziekenhuis belandt ('Als jij doodgaat', zegt Tonje, 'dan maak ik je af!') verschijnt zijn barse dochter plotseling in het dal. Tonje zet alles op alles om de twee te verzoenen. Een knap, genuanceerd verhaal over vriendschap dat een Zilveren Griffel met een gouden randje verdient, maar vooral veel lezers.
Lees ook de recensies van andere boeken van Maria Parr:
|