 | 'De tranen van de moordenaar' van Anne-Laure Bondoux was zonder twijfel één van de mooiste jeugdboeken van vorig jaar. Ten onrechte is het niet bekroond met een Zilveren Zoen, het oudere broertje van de Griffel. Jammer genoeg is 'Zo gaan die dingen', veel minder aangrijpend, al vertoont het thematisch overeenkomsten met Bondoux' eersteling.
In 'De tranen van de moordenaar' worden de ouders van de Chileense Paolo bruut vermoord en besluit de moordenaar Paolo`s nieuwe vader te worden. De twee leven in een ontvolkt gebied en hebben alleen elkaar.
Ook 'Zo gaan die dingen' heeft een dramatisch uitgangspunt. De ouders van de Franse zusjes Patty (20) en Mado (15) zijn pas omgekomen bij een auto-ongeluk. De zussen zijn volledig op elkaar aangewezen, vooral als ze op vakantie gaan naar een afgelegen huisje in de Ardèche.
Vlak daarvoor is gebleken dat Patty al een paar maanden zwanger is. Voor een abortus is het te laat: ze moet het kind houden. Mado is wel jonger, maar een stuk verstandiger dan haar temperamentvolle zus. Ze koopt het boek 'Ik verwacht mijn eerste kind' en bereidt zich voor op wat komen gaat.
Zowel de dood als het leven trekken aan Mado. Ze denkt aan haar ouders, wil weer onbezorgd kind zijn, maar voelt zich ook verantwoordelijk voor de baby die gaat komen. Haar gedachtewereld en de interactie met haar zus, die zoveel roekelozer leeft, is bijzonder verfijnd uitgewerkt.
Maar terwijl dit raffinement de absurde verhaallijnen in 'De tranen van de moordenaar' geloofwaardig maakte, lukt dat hier niet. Patty bevalt in het vakantiehuis, met haar zus en het zwangerschapsboek als enige steun. En alsof dat nog niet onrealistisch genoeg is, komt de vader van het kind toevallig even langs. Het aanvankelijk zo subtiele boek mondt zo alsnog uit in een hopeloos melodrama.
Lees ook de recensie van 'De tranen van de moordenaar' van Anne-Laure Bondoux |